Τις στιγμές που η πλάση ολάκερη μοιάζει να υποκλίνεται στο μεγαλείο σου και τα καταπιεσμένα ένστικτα σου ορθώνονται περίτρανα, για να δικαιωθούν και να ζήσουν τη δόξα που τόσο ονειρεύτηκες και να δρέψουν τις δάφνες, που νομίζουν πως σου αξίζουν, το εγώ σου μεγεθύνεται και γιγαντώνεται, για να συρρικνωθεί στην όψη της αποτυχίας. Η φαντασία σου - δυστυχώς για σένα - αποδεικνύεται πολύ δυναμική και σε παρασύρει σε ένα κόσμο δικό της, όχι δικό σου. Τις νύχτες κάνεις πρόβες μπροστά στον μεγάλο φιλντισένιο καθρέφτη σου και το είδωλό σου μοναδικός συνοδοιπόρος στην τρέλα και σύντροφος στη μοναξιά ανέχεται τις μεταμφιέσεις στις οποίες το υποβάλλεις. Τα πρωινά απαιτείς το πρωινό σου στο κρεβάτι σαν ντίβα, σαν διάττων αστέρας άλλων εποχών στολισμένη με τα σατέν και τα βελούδα του γαλλικού μπουντουάρ σου ξεχνώντας πώς δεν υπάρχει κανείς στην υπηρεσία της μεγαλειότητάς σου. Θυμωμένη από την ανώμαλη προσγείωση θα σηκωθείς για να ετοιμάσεις ένα ηδονικό μπάνιο με άλατα και ενυδατικό αφρόλουτρο που να δημιουργεί εκατομμύρια μπουρμπουλήθρες και σαπουνόφουσκες για να χαλαρώσεις και να οργανώσεις τα σχέδια της ημέρας και να περάσεις ατελείωτες ώρες μπροστά στην ασφυκτικά γεμάτη ντουλάπα για να επιλέξεις την εμφάνιση που ταιριάζει στο ύφος της μέρας και την υψηλότητά σου και να ικανοποιήσεις τη ματαιοδοξία σου ρίχνοντας όχι μια φευγαλέα ματιά στο είδωλό σου αλλά απολαμβάνοντας το από κάθε οπτική και γωνία . Ντυμένη στο τέλος σαν να έχεις πρόσκληση σε σημαντικό γεγονός θα ξεκινήσεις έναν περίπατο για να διασκεδάσεις τα βλέμματα και να αποδείξεις στον εαυτό σου κυρίως αλλά και στις ανταγωνίστριες σου πόσο άξια θαυμασμού αλλά και φθόνου είσαι. Το μεσημέρι μόνη θα κατευθυνθείς σε ένα από τα πιο μοδάτα στέκια, θα φλερτάρεις με κάποιον από τα απέναντι τραπέζια τρεμοπαίζοντας τα βλέφαρά σου, μα στην περίπτωση που εκείνος επιχειρήσει να πλησιάσει περισσότερο θα αποφύγεις διακριτικά την παρέα του. Θα πάρεις μόνη το μεσημεριανό σου με θράσος και χωρίς δικαιολογίες πώς κάτι έτυχε στη συντροφιά σου γιατί δε σε ενδιαφέρει να σε οικτίρουν και δε θα δώσεις σε κανέναν αυτό το δικαίωμα. Το απόγευμα θα επισκεφθείς την αισθητικό, τον κομμωτή και τη μακιγιέζ σου και μετά τις απέλπιδες προσπάθειες να σταματήσεις το τρένο της νεότητας που έχει τραπεί σε φυγή θα επιστρέψεις σπίτι για να υποδεχθείς το μεσήλικα χορηγό σου, να του κάνεις τη χάρη να του δωρίσεις λίγη από την προσοχή και το χρόνο σου, να του δώσεις το κορμί σου μα πάνω από όλα μια επαφή με την ανεπανάληπτη προσωπικότητα σου σαν άλλη εταίρα μιας πιο μοντέρνας εποχής όμως. Πίσω από τα κλειστά σου βλέφαρα φαντασιώνεσαι παθιασμένους εραστές και απίστευτους οργασμούς ενώ υποκρίνεσαι στα χάδια του τόσο πειστικά που θα μπορούσες να διεκδικήσεις βραβείο για την ερμηνεία σου. Κουρασμένη και μόνη θα μείνεις στο κρεβάτι όταν εκείνος φύγει εκτονωμένος κι ευτυχισμένος, επιβεβαιωμένος και ορεξάτος για την επιστροφή στην δυναμική και ανεξάρτητη σύζυγο και τα υπέροχα, δραστήρια κι έξυπνα τέκνα του στο πανάκριβο σπίτι του. Ανανεώνει πάντα το ραντεβού του μαζί σου πριν φύγει αλλά και πάλι σου θυμίζει πως μπορεί να έρχεται όποτε θέλει, απαιτεί την αποκλειστικότητα γιατί μην ξεχνάς πως είσαι υποχρεωμένη απέναντί του για τη ζωή και τις ανέσεις που σου παρέχει. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία που θα έρχεσαι πάντα δεύτερη, τρίτη η καλύτερα τελευταία στη ζωή του. Έτσι κι αλλιώς δε θα ήθελες την πρωτιά. Δε σε ενδιαφέρει. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να απομυζείς ότι μπορείς όσο έχεις ακόμη καιρό γιατί η ομορφιά φεύγει μαζί με τη νεότητα, το ίδιο και οι παντρεμένοι εραστές. Θα βρίσκουν πάντα ένα πιο νεαρό πιστό σου αντίγραφο όταν φτάνει η ώρα να σε αποσύρουν.
Καλώς ορίσατε στο προσωπικό μου ιστολόγιο... Είμαι η Εβελίνα Παππά, τεχνοκράτης αλλά και συγγραφέας - ποιήτρια και ερασιτέχνης φωτογράφος. Όταν δεν γράφω, ταξιδεύω και φωτογραφίζω και μοιράζομαι μαζί σας όσα έχω αγαπήσει.
Φόρμα επικοινωνίας
Τετάρτη 6 Μαΐου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Popular Posts
-
Στα ανοιξιάτικα, ηλιόλουστα πρωινά, ανοίγω το παράθυρό μου, κοιτάζω τη θάλασσα και ψιθυρίζω "Καλημέρα, αγάπη μου!". Πότε μανιασ...
-
Καθισμένη σε μια παραλία, με τα πόδια βυθισμένα στην υγρή άμμο και το κύμα να σκάει στα βραχάκια μπροστά μου, με τις σταγόνες να βρέχουν ...
-
Η νύχτα είναι σύμμαχος... Το σκοτάδι αφήνει απαλά το μανδύα του. Ένα μαγικό μανδύα που καλύπτει τα πάντα, Κρύβει τα πάντα. Το παραμικρό...
-
Σε μια παραλία λευκή, αιγαιοπελαγίτικη, πλάι σε μια θάλασσα φερμένη από μακριά μαζί με τη σκέψη μου, μαζί με τη μορφή σου, μαζί με μια πε...
-
Σταματημένη σε ένα φανάρι του περιφερειακού, με τον παλιό, γαλάζιο, πολυταξιδεμένο σκαραβαίο μου, παρατηρώ γύρω μου να μαρσάρουν επιδεικτ...
-
Θα' θελα να πετάξω στο νυχτερινό ουρανό του ονείρου σου, ν' αγγίξω το φεγγάρι μια φορά, να πιάσω ένα από τ' αστέρια και να το ...
-
Πώς είδα τον κόσμο ολάκερο στα μάτια σου κι έγιναν οι συννεφιές κι οι μπόρες, μέρες ηλιόλουστες και περίπατοι δίπλα στο ποτάμι. Στο φως ε...
-
Τριγυρνώντας στον κόσμο, τα χαμόγελα των ανθρώπων μοιάζουν τόσο διαφορετικά, οι συνήθειες απίθανες - τόσο έξω απ'τις δικές σου, ...
-
Αν αγάπησα ένα τοπίο πολύ, κατά τη διαμονή μου στα ορεινά της Ευρυτανίας, σίγουρα αυτό θα έπρεπε να περιλαμβάνει αρκετό νερό. Κι αν έπεφτε ...
-
Φοβάμαι. Τις νύχτες, όταν μένω μόνη στο σκοτάδι κι ακούγονται οι χτύποι του ρολογιού, σαν να'ναι χτύποι τσεκουριού στην πόρτα. Σκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου