Καύσωνας

Ζέστη.
Τα ρούχα κολλημένα πάνω μου.
Καυτό μεσημέρι στην πόλη.
Φυσά ένας αέρας δυνατός.
Δροσιά καθόλου, μήτε σαν όνειρο.
Σταγονίδια ιδρώτα στο μέτωπο.
Οι δρόμοι άδειοι.
Έρημες πλατείες, πεζόδρομοι, κλειστά παντζούρια.
Τα λουλούδια έχουν κλείσει
Και με σκυμμένο κεφάλι παλεύουν να μη σβήσουν.
Στον ορίζοντα φλόγες παιχνιδίζουν.
Οράματα με βασανίζουν.
Η ζάλη δυνατή.
Φλόγωση στο κορμί.
Το άγγιγμά σου στον ώμο μου,
Πόσο με ξενίζει;
Γυρίζω ν' αντικρύσω το βλέμμα σου.
Πόσο άγνωστο κρύβει μέσα του;
Πόση παγωνιά μέσα στον καύσωνα;